همانطور که می دانید، وبسایت ها محلی هستند که به شما اجازه داده تا به محتوای وب دسترسی داشته باشید. وبسایت ها بایستی اطلاعات و محتوای خود را روی سرور سخت افزاری قرار دهند (Hosting). در واقع یک وبسایت ، شما را به یک سرور فیزیکی متصل کرده تا به فایل ها و مطالب ذخیره شده در آن دسترسی پیدا کنید. وظیفه وب سرور کانفیگ وبسایت بوده که کدام پروتکل ها، پورت ها و دیگر تنظیمات ، شما را به آن محتوا می رساند. برای مثال شما می توانید با پروتکل HTTP به محتوای سایت دسترسی داشته باشید یا HTTPS . به زبان ساده باید گفت که یک طراح، وب سایتی را طراحی کرده و به شما تحویل می دهد تا آنرا روی وب سروری بارگذاری کرده و در دسترس همه قرار گیرد. به مجموع این تنظیمات و اطلاعات site binding گفته می شود.
براي اين منظور از راهنمای تصویری ذیل استفاده نمائید.
طریقه انجام به شرح ذیل می باشد:
در اين ليست گزينه Website Bindings را انتخاب نمائید.
بر روي گزينه Add كليك نمائید.
بازگشت
فرض کنید چندین وبسایت داشته که فقط می توانید از یک پروتکل ، یک IP و یک شماره پورت برای استفاده از آنها استفاده کنید. توجه داشته باشید که هیچ دو وبسایتی نمی توانند ، تمامی موارد site binding آنها یکی باشد. برای مثال نمی توان برای هر دوی آنها از پروتکل HTTP و یک IP و یک پورت استفاده کرد. بایستی حداقل یکی از این سه مورد با یکدیگر متفاوت باشند. شما می توانید برای هر وبسایت یک رکورد DNS ایجاد کرده تا همه آنها بتوانند با یک پروتکل، IP و یک پورت پاسخگو باشند. بنابراین وب سرور، به DNS رجوع کرده و تعیین می کند که کاربر کدام وبسایت را درخواست کرده تا پاسخ آن را بدهد.
تعیین یک شماره پورت TCP برای پاسخگویی به درخواست ها. پورت پیشفرض برای HTTP پورت 80 است. کاربرانی که قصد دسترسی به وبسایتی را دارند، بایستی شماره پورت آن را در URL خود مشخص کنند
بازگشت
این قسمت لیست IP های IPv4 و یا IPv6 که می توانید به وبسایت مورد نظر خود اختصاص دهید را مشاهده می کنید. اگر سرور شما چندین IP داشته باشد، می توانید به هر وبسایت یک IP بدهید. كه به صورت پيش فرض ير روي All Unassigned قرار دارد.
با انتخاب اين گزينه تغييرات مربوطه اعمال مي شود.
چنانچه مراحل را به درستي طي نمائید binding ایجاد شده را مشاهده خواهید نمود.